Οι προίκες: η προίκα του Στανού

Πλουμιστή.
Έντονα χρωματισμένη.
Με υφαντά περίτεχνα.
Λουλούδια και γεωμετρίες στα σχέδια τους.

Τα υφασμένα στον αργαλειό σε πρώτο πλάνο.
Κιλίμια.
Χαλιά.
Καλλιγραφένια Στρωσίδια.

Και μετά οι κουβέρτες.
Οι φλοκάτες.
Τα βαριά.

Και ύστερα τα κεντητά.
Σταυροβελονιά στα ολογέμιστα σεμέδια και στα καρέ.

Και τα πλεκτά.
Τραπεζομάντηλα μεγάλα.
Ροτόντες.
Συγκλονιστικά μοτίβα ενωμένα το ένα με το άλλο ή πλεγμένα ολόκληρα.
Όλο το σχέδιο μετρητό.
Βελονάκι και μετρήδι παντού.
Δύσκολη δουλειά. Σκληρή.

Από την άλλη μεριά τα κοφτά.
Κέντημα πάνω στο προσεκτικό κόψιμο του σχεδίου.
Είναι εκεί που το βελονάκι μπαίνει ξανά στον καλλιτεχνικό αγώνα.
Συμπληρώνει το μεγαλούργημα.
Κοφτό και μετρητό.
Περίτεχνο.
Σπουδαία δουλειά. Για λίγες, προκομένες και μερακλούσκες.

Σιδερωμένα όλα – στη πένα.
Κόπος.
Από γυναίκες – ηρωίδες της νοικοκυροσύνης.
Με ένα φαρδύ χαμόγελο, που σημαίνει ότι έχουν περάσει δύσκολα.
Αλλά στέκονται χαρούμενα και περήφανα.

Μόχθος βαρύς, που αποτυπώνει τη νοοτροπία ενός τόπου περιτριγυρισμένου από λόφους με μεθυστικά άρωματα άγριων λουλουδιών.

Τα τραταρίσματα της προίκας γιορτινά και αυτά.
Όλα με τοπικά καλούδια και συνταγές του Στανού.
Μια κουζίνα που στολίζεται και παραμένει «στας επάλξεις» να αξιοποιεί το παραμικρό, σκιαγραφώντας τη φυσιογνωμία του οικισμού.

Η προίκα του Στανού – με ορχήστρες, γλέντια και κορδέλες!
Κοπιάστε!