Οι προίκες: η προίκα του Παλαιοχωρίου και η σνιέρα (Φωτεινή Μιχαλέου)

«Ήταν υφαντές, μάλλινες ή βαμβακερές» λέει η Φωτεινή Μιχαλέου, η οποία έδωσε και την ιδέα.

Στο Παλαιοχώρι η σνιέρα (δηλ. ο ανταγωνισμός, η ξεσυνέρα (από συνερίζομαι) έδινε κι έπαιρνε.
Ποια θα είχε τα καλύτερα, σπανιότερα ή δυσκολότερα σχέδια.
Ποια θα τολμούσε τους πιο περίεργους συνδυασμούς χρωμάτων.
Ποια θα έδειχνε τα πιο πολλά.
Ποια θα είχε την πιο μεγάλη ποικιλία: στα υφαντά, στα χαλιά, στις κουβέρτες και τα κουβερλί, στα κεντήματα, στα πλεκτά, στα κοφτά, στα λευκά είδη – σε όλα.
Ποια θα στόλιζε καλύτερα.
Ποια θα άπλωνε πιο επιδεικτικά.
Ποια θα κολάριζε με περισσότερη ακρίβεια.

Όλα αυτά «ποια», τα οποία κάποια στιγμή γινόταν αμέτρητα και νόμιζες πώς ξεπερνούσαν την ανθρώπινη υπερ-αντοχή, «απλώνονται» σήμερα στο Παλαιοχώρι, εγκαινιάζοντας την εβδομάδα της «προίκας» πριν από το γάμο και τη χαρά.

Η προίκα του Παλαιοχωρίου απλώνεται σε σχοινιά – κυριαρχεί στο χωριό.
Είναι μεγάλη και αποδεικνύει ότι τα στεγνά, λεπτά ή χοντροκομμένα και ταλαιπωρημένα γυναικεία χέρια έφτιαχναν μεγάλα θαύματα – τότε αλλά και τώρα.

Μαζί με την προίκα απλώνεται το μεράκι και η τοπική νοικοκυροσύνη.
Η λεπτομέρεια.
Η αγάπη.
Απλώνεται η νέα ζωή.
Η ελπίδα.
Οι ευχές.
Ο γάμος.

Τα τραταρίσματα της προίκας – μέρος του KOUZINA – είναι κι αυτά εντυπωσιακά ως προς τον αριθμό τους, τον τρόπο προσφοράς τους, τη νοστιμιά και τον κόπο που περικλείουν μέσα στο πλουμιστό, προσεκτικά διπλωμένο περιτύλιγμα.

Η προίκα του Παλαιοχωρίου ανοίγει το χορό της κάθε τοπικής προίκας.
Ας την καλωσορίζουμε!