Οι προίκες: η προίκα της Αμμουλιανής

Μικρασιάτισσες νοικοκυρές οι Αμμουλιανιώτισσες.
Μερακλούσκες.
Καθαρές.
Με αγάπη για την τάξη.
Για το καλό φαγητό.
Για το καλοφτιαγμένο γλυκό.
Με φιλοτιμία.
Με πολύ σεβασμό στην κληρονομιά.

Στην Αμμουλιανή καθετί ωραίο και μερακλίδικο «δίχνεται» = επιδεικνύεται!
Τα κεντίδια και οι προίκες είναι σπουδαίο προϊόν νοικοκυροσύνης να το δείξεις.
Φανερώνει την προκοπάδα της κάθε νύφης, αλλά και εκείνη της μάνας της.

«Από τα ατσαλάκωτα ασπροκέντια και τα κολλαρισμένα – ακούνητα από την κόλλα – κοφτά παινεύεται η νύφη», έλεγαν οι μικρασιάτισσες.

Τα άπλωναν τα προικιά. Κατασκευές ολόκληρες για να φανεί ακόμη και η κεντημένη μύτη της πετσέτας, αλλά και η δαντελωτή γωνία του καρέ. Το σεμέν ολόκληρο δέσποζε πάντα μπροστά και το τραπεζομάντηλο απλωνόταν σε πτυχές για να φανεί μέγεθος της επανάληψης.

Μια δουλειά κοπιαστική, αλλά εντυπωσιακή ως προς το θέαμα που εξασφάλιζε.

Τα κεράσματα της προίκας ήταν επίσημα και αυτά.
Ροδίνια, αμυγδαλωτά, σιροπιαστά, μελένια, παστάκια, κέικ, τσουρέκια, τυλιχτά, γλυκά του κουταλιού, λικέρ φτιαχτικά, πίτες: έφευγες από την προίκα έχοντας πάρει βάρος, αυτό ήταν σίγουρο!

Στην προίκα που στήνεται σήμερα στην Αμμουλιανή όλα αυτά θα περάσουν μπροστά από τα μάτια μας.
Κεντήδι το κεντήδι θα δείτε πώς ένα έθιμο που μέχρι πριν 2 δεκαετίες κυριαρχούσε, αναβιώνει για χάρη του τόπου και γίνεται μέρος της μεγάλης γιορτής ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΩΝ.

Η Αμμουλιανή ανοίγει το χορό της κάθε τοπικής προίκας, που για μία εβδομάδα θα δείχνεται στα χωριά του Δήμου μας, για να μας θυμίσει ότι μια αυλή με γλάστρες, μια κουζίνα και ένα καθιστικό μπορεί να γίνουν ο κόσμος όλος = της δημιουργίας και της χαράς.

Στη δε Αμμουλιανή – εκεί που χτυπά η καρδιά του Αιγαίου και της Προικόνησσος – ακόμη περισσότερο!